Η αντικατάσταση μεσοσπονδύλιων δίσκων με τεχνητούς δίσκους ονομάζεται δισκοπλαστική και σχεδιάστηκε με σκοπό τη διατήρηση της κινητικότητας της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και την αποφυγή μετατόπισης φορτίων στους παρακείμενους δίσκους. Η δισκοπλαστική δεν είναι μια τεχνική που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους τους ασθενείς, οι οποίοι υποβάλλονται σε αυχενική μικροχειρουργική δισκεκτομή. Η δισκοπλαστική μπορεί να εφαρμοστεί σε περιπτώσεις που οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις του επιπέδου που χειρουργείται, δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικές και δεν υπάρχει μηχανική αστάθεια (σπονδυλολίσθηση) και ο νευροχειρουργός επιθυμεί να διατηρήσει την κίνηση στο επίπεδο αυτό. Σε αυτά τα περιστατικά μετά την δισκεκτομή και την απόσυμπίεση, αντί του σταθερού κλωβού και της πλάκας για την διατήρηση του μεσοσπονδυλίου διαστήματος τοποθετείται τεχνητός δίσκος αυχένα ο οποίος διατηρεί και το διάστημα αλλά και την κινητικότητα του. Η συγχρωνη αυτή μέθοδος απαιτεί ειδική εκπαίδευση και εξοικείωση με τα απαραίτητα χειρουργικά εργαλεία, έχει όμως το πλεονέκτημα ότι με την διατήρηση της κίνησης μειώνονται μακροπρόθεσμα τα φορτία των γειτονικών δίσκων, τα οποία στη περίπτωση του σταθερού κλωβού είναι σαφώς μεγαλύτερα λόγω μεταφοράς του κέντρου κίνησης. Ανάλογα με την ικανότητα του χειρουργού η δισκοπλαστική μπορεί να εφαρμοστεί ακόμα και σε πιο πολύπλοκες περιπτώσεις σε επιλεγμένους ασθενείς. Συνδυάζεται με την τοποθέτηση σταθερών κλωβών σε γειτονικά διαστήματα, με σκοπό την επίτευξη ευρύτερης απόσυμπίεσης και αποκατάστασης της ανατομίας της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Με την εξέλιξη πλέον των εμφυτευμάτων δίνεται οριστική λύση στην ανεπιθύμητη δημιουργία οστεοφύτων που μέχρι τώρα είναι συνήθως εύρημα στην μετεγχειρητική παρακολούθηση περιπτώσεων που αντιμετωπίστηκαν με σπονδυλοδεσία (fusion) με σταθερούς κλωβούς και πλάκα.
Με τον τρόπο αυτό εξαλείφεται ο κίνδυνος πίεσης των νευρικών δομών στο ήδη χειρουργημένο επίπεδο από τυχόν σχηματισμό οστεοφύτων. Έτσι ο τεχνητός δίσκος δίνει οριστική και μόνιμη λύση χωρίς την ύπαρξη αυτού του κίνδυνου.
Με την εξέλιξη πλέον των εμφυτευμάτων δίνεται οριστική λύση στην ανεπιθύμητη δημιουργία οστεοφύτων που μέχρι τώρα είναι συνήθως εύρημα στην μετεγχειρητική παρακολούθηση περιπτώσεων που αντιμετωπίστηκαν με σπονδυλοδεσία (fusion) με σταθερούς κλωβούς και πλάκα.
Με τον τρόπο αυτό εξαλείφεται ο κίνδυνος πίεσης των νευρικών δομών στο ήδη χειρουργημένο επίπεδο από τυχόν σχηματισμό οστεοφύτων. Έτσι ο τεχνητός δίσκος δίνει οριστική και μόνιμη λύση χωρίς την ύπαρξη αυτού του κίνδυνου.
Γιατρό να μην επιλέγεις το φίλο σου, αλλά τον καλύτερο...